เรื่องราวเริ่มต้นเมื่อดงยีวัยรุ่นค้นพบบางสิ่งที่เขาไม่เคยเห็นในขณะที่เล่นซ่อนหากับคู่หูของเขา และปู่ของเขาหยุดเมื่อเขาต่อสู้กับเพื่อน ๆ ของเขาDong Yi ซึ่งกลับบ้านในตอนเย็นพบว่าสิ่งที่เขาพบถูกปู่ของเขาเช็ดให้สะอาดหลังจากถามคุณปู่แล้ว เขารู้ว่าเดิมเป็นตะเกียงน้ำมันก๊าด จากนั้นคุณปู่เล่าเรื่องอดีตให้ตงอี้ฟัง

เป็นช่วงอารยธรรมเมจิที่ Minosuke อายุ 13 ปีเป็นเด็กกำพร้าที่อาศัยอยู่ในคอกม้าของบ้านนายกเทศมนตรีและหาเลี้ยงชีพโดยช่วยชาวบ้านทำงานแบบสบาย ๆเด็กวัยรุ่นเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นและความมีชีวิตชีวา และแน่นอนว่าเขาสนใจในวัตถุนั้นระหว่างเดินทางไปทำงาน Minosuke เดินทางไปยังเมืองใกล้หมู่บ้านและเห็นตะเกียงน้ำมันก๊าดที่จุดในตอนเย็นเป็นครั้งแรกเด็กวัยรุ่นถูกดึงดูดด้วยแสงไฟอันเจิดจ้าและอารยธรรมที่ล้ำหน้าต่อหน้าเขา และตั้งใจแน่วแน่ที่จะให้ตะเกียงน้ำมันก๊าดส่องสว่างหมู่บ้านของเขาด้วยวิสัยทัศน์แห่งอนาคต เขาสร้างความประทับใจให้พ่อค้าตะเกียงน้ำมันในเมืองและใช้เงินที่ได้รับจากการทำงานนอกเวลาเพื่อซื้อตะเกียงน้ำมันก๊าดดวงแรกทุกอย่างเป็นไปด้วยดี และในไม่ช้าโคมไฟน้ำมันก๊าดก็ถูกแขวนไว้ในหมู่บ้าน และโนสุเกะก็กลายเป็นพ่อค้าตะเกียงน้ำมันก๊าดตามที่เขาต้องการ แต่งงานกับโคยูกิที่เขาชอบ และมีลูกสองคน ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
แต่เมื่อมาถึงเมืองอีกครั้ง ตะเกียงน้ำมันก๊าดสลัวก็ถูกแทนที่ด้วยตะเกียงไฟฟ้าที่สะดวกและปลอดภัยยิ่งขึ้น และไฟหมื่นดวงเท่าเดิม คราวนี้ทำให้โนสุเกะรู้สึกหวาดกลัวอย่างสุดซึ้งอีกไม่นาน หมู่บ้านที่มิโนะสุเกะอาศัยอยู่จะถูกไฟฟ้าใช้ด้วย และเมื่อเห็นว่าแสงสว่างที่เขานำมาที่หมู่บ้านจะถูกแทนที่ มิโนสุเกะอดไม่ได้ที่จะโกรธหัวหน้าเขตที่ยอมให้ไฟฟ้าแก่หมู่บ้านและเขาต้องการ ไปจุดไฟบ้านนายอำเภออย่างเร่งรีบอย่างไรก็ตาม ในความรีบเร่งของเขา มิโนสุเกะไม่พบไม้ขีดและนำหินเหล็กไฟดั้งเดิมมาเท่านั้น และเมื่อบ่นว่าหินเหล็กไฟที่เก่าและล้าสมัยไม่สามารถยิงได้ มิโนสุเกะก็ตระหนักได้ในทันทีว่าเช่นเดียวกันกับตะเกียงน้ำมันก๊าดที่เขานำมา หมู่บ้าน
หมกมุ่นอยู่กับแสงที่อยู่ตรงหน้าเขามากเกินไป แต่ลืมความตั้งใจเดิมที่จะนำแสงสว่างและความสะดวกสบายมาสู่ชาวบ้าน Minosuke ตระหนักถึงความผิดพลาดของเขาเขาและภรรยานำตะเกียงน้ำมันก๊าดจากร้านไปที่แม่น้ำMinosuke แขวนตะเกียงน้ำมันก๊าดอันเป็นที่รักของเขาแล้วจุดไฟ และแสงอันอบอุ่นส่องริมฝั่งแม่น้ำราวกับดวงดาว
“ฉันลืมสิ่งสำคัญที่สุดไปจริงๆ และฉันไม่ได้ออกมาเลยจริงๆ”
สังคมดีขึ้นและสิ่งที่ทุกคนชอบก็เปลี่ยนไป
ดังนั้นฉันต้องการ... ค้นหาสิ่งที่มีประโยชน์มากขึ้นเรื่อย ๆ !
นั่นเป็นวิธีที่ธุรกิจของฉันจบลง!”
มิโนสุเกะหยิบหินที่ริมแม่น้ำแล้วขว้างไปที่ตะเกียงน้ำมันก๊าดที่ส่องแสงวาบๆ อีกด้านหนึ่ง… ขณะที่ไฟหรี่ลงทีละน้อย น้ำตาก็ไหลลงมาตามพื้นทีละหยด และความฝันที่จะให้ตะเกียงน้ำมันก๊าดส่องสว่างไปทั่วทั้งหมู่บ้าน ถูกดับอย่างไรก็ตาม ความฝันในการค้นหาสิ่งที่มีความหมายเพื่อความสุขของชาวบ้านยังคงส่องแสงในยามค่ำคืน
ตะเกียงน้ำมันก๊าดไม่ได้ทุบไปทั้งหมด แต่มีอันหนึ่งซ่อนไว้โดยภรรยาของมิโนสุเกะเพื่อรำลึกถึงความฝันและการต่อสู้ดิ้นรนของสามีของเธอ รวมถึงความทรงจำระหว่างวัยเยาว์ของเธอกับมิโนะสุเกะที่ขับรถมาซื้อตะเกียงน้ำมันก๊าดหลายปีหลังจากที่ภรรยาของเขาเสียชีวิต หลานชายที่ซ่อนตัวโดยบังเอิญได้ค้นพบตะเกียงน้ำมันก๊าด…