Dziobak to zrobił.Oposy to robią.Zrobiły to nawet trzy wiewiórki w Ameryce Północnej.Demony tasmańskie, szkarłupnie i wombaty mogą zrobić to samo, chociaż dowody nie są tak wiarygodne.
Co więcej, z najnowszych wiadomości wynika, że ​​robią to dwa gryzonie wielkości królików, zwane „spring Bugs”.Innymi słowy, świecą w czarnym świetle, a pomieszane dziwactwa niektórych ssaków dezorientują biologów i uszczęśliwiają miłośników zwierząt na całym świecie.
Springhares skaczące po sawannach południowej i wschodniej Afryki nie ma na niczyjej karcie fluorescencyjnego bingo.
Podobnie jak inne świecące ssaki, prowadzą nocny tryb życia.Ale w przeciwieństwie do innych stworzeń, są to ssaki łożyskowe ze starego świata, grupa ewolucyjna, która wcześniej się nie pojawiła.Ich blask to wyjątkowa różowa pomarańcza, którą autor nazywa „zwykłą i żywą”, tworzącą zaskakująco zmienne wzory, zwykle skoncentrowane na głowie, nogach, grzbiecie i ogonie.
Fluorescencja jest właściwością materialną, a nie biologiczną.Niektóre pigmenty mogą pochłaniać światło ultrafioletowe i ponownie emitować je w jasne, widoczne kolory.Pigmenty te zostały znalezione u płazów i niektórych ptaków i zostały dodane do przedmiotów, takich jak białe koszulki i artykuły imprezowe.
Jednak ssaki nie wydają się być skłonne do zawierania tych pigmentów.W ciągu ostatnich kilku lat grupa badaczy szukała wyjątków, wiele z nich związanych z Northland College w Ashland w stanie Wisconsin, odkąd członek biologa Jonathana Martina przypadkiem był w swoim domu.Odkąd wiewiórka na podwórku zapaliła ultrafioletową latarkę, szukała wyjątków.Gumka zmienia kolor na różowy.
Następnie badacze udali się do Field Museum w Chicago z ciekawością i czarnymi światłami.Kiedy zespół próbował szuflady z dobrze zachowanymi pchłami, roześmiali się.
„Wszyscy jesteśmy zszokowani i podekscytowani” – powiedział Erik Olson, profesor nadzwyczajny zasobów naturalnych na uniwersytecie i autor nowego artykułu.„Mamy wiele problemów”.
W kolejnych latach naukowcy przebadali 14 okazów springboków z czterech krajów, z których część była płci męskiej, a część była samicą.Olsen powiedział, że wszystkie komórki wykazują fluorescencję – wiele z nich przypomina płytki, co jest wyjątkowe wśród badanych ssaków.
Sięgnęli również do zoo, aby upewnić się, że żywe zwierzęta mają tę cechę.Zdjęcia ultrafioletowe wykonane w Henry Dolly Zoo and Aquarium w Omaha przyniosły więcej obserwacji i wiele fascynujących zdjęć, na których gryzonie wyglądały tak, jakby zaczęły rzeźbić przed nałożeniem własnej farby.
Chemicy Michaela Carlson i Sharon Anthony z Northland College powiedzieli, że analiza chemiczna wiosennego futra królika wykazała, że ​​fluorescencja pochodzi głównie z grupy pigmentów zwanych porfirynami, które również powodują to u bezkręgowców morskich i ptaków.efekt..
Jednak najważniejsze pytanie brzmi: dlaczego wszystkie te artykuły i związane z nimi obserwacje migają jak neony.
Zwłaszcza wiosenne odkrycia otwierają drogę do eksploracji.Fluorescencja może pomóc zwierzętom uniknąć drapieżników, które są wrażliwe na światło ultrafioletowe, pochłaniając fale, które w innym przypadku byłyby jasno odbijane i emitowałyby niewidzialne światło.Olsen powiedział, że w takim przypadku cętkowane wzory, takie jak pchły, mogą być kolejnym atutem.
„Czy te gatunki znajdują się w części filogenetycznego drzewa ssaków?Zdecydowanie nie."powiedział Tim Caro, profesor ekologii ewolucyjnej na Uniwersytecie w Bristolu w Anglii, który nie był zaangażowany w badania.„Czy oni wszyscy mają sposób na życie?Powiedział nie.„Każdy je inne rzeczy”.Czy używają tego przyjemnego koloru, aby przyciągnąć małżonków, abyśmy mogli zobaczyć charakterystyczne cechy jednej płci, podczas gdy druga nie fluoryzuje?Nie, to też się nie stanie.“
Carlo powiedział: „Nie ma wzoru”, co oznacza, że ​​„albo nie znamy funkcji tego kolorowania, albo w ogóle nie ma funkcji”.
Powiedział: „Ciężka praca polega teraz na szerzej udokumentowaniu tej cechy w całym regionie ssaków” – powiedział.Śledź tę przestrzeń.