Η ιστορία ξεκινά όταν ο έφηβος Dong Yi ανακαλύπτει κάτι που δεν έχει ξαναδεί παίζοντας κρυφτό με τη σύντροφό του και τον σταματά ο παππούς του όταν τσακώνεται με τους φίλους του.Ο Ντονγκ Γι, που επέστρεψε σπίτι το βράδυ, διαπίστωσε ότι ό,τι βρήκε είχε σκουπιστεί από τον παππού του.Αφού ρώτησε τον παππού, έμαθε ότι αρχικά ήταν μια λάμπα κηροζίνης και μετά ο παππούς είπε στον Dongyi μια ιστορία για το παρελθόν.

Ήταν κατά τη διάρκεια της Πολιτισμένης Εποχής Meiji, όταν ο 13χρονος Minosuke ήταν ορφανός που ζούσε στους στάβλους του σπιτιού του δημάρχου και έβγαζε τα προς το ζην βοηθώντας τους χωρικούς να κάνουν περιστασιακές δουλειές.Ο έφηβος είναι γεμάτος περιέργεια και ζωντάνια, και φυσικά έχει μια συντριβή με το αντικείμενο.Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού εργασίας, ο Μινοσούκε ταξιδεύει σε μια πόλη κοντά στο χωριό και βλέπει για πρώτη φορά μια λάμπα κηροζίνης που ανάβει το βράδυ.Ο έφηβος έλκονταν από τα λαμπρά φώτα και τον προηγμένο πολιτισμό μπροστά του και ήταν αποφασισμένος να αφήσει τη λάμπα κηροζίνης να φωτίσει το χωριό του.Με όραμα για το μέλλον, εντυπωσίασε τους εμπόρους λαμπτήρων κηροζίνης στην πόλη και χρησιμοποίησε τα χρήματα που κέρδισε από τη μερική απασχόληση για να αγοράσει την πρώτη λάμπα κηροζίνης.Τα πράγματα πήγαν καλά, και σύντομα μια λάμπα κηροζίνης κρεμάστηκε στο χωριό, και ο Nosuke έγινε έμπορος λαμπτήρων κηροζίνης όπως ήθελε, παντρεύτηκε τον συντροφικό του Koyuki και έκανε ένα ζευγάρι παιδιά, που ζούσαν μια ευτυχισμένη ζωή.
Αλλά όταν ήρθε ξανά στην πόλη, η αμυδρή λάμπα κηροζίνης είχε αντικατασταθεί από μια πιο βολική και ασφαλή ηλεκτρική λάμπα, και τα ίδια δέκα χιλιάδες φώτα, αυτή τη φορά έκαναν τον Νοσούκε να νιώσει βαθιά φόβο.Σύντομα, το χωριό όπου ζει ο Μινοσούκε θα ηλεκτροδοτηθεί επίσης και βλέποντας ότι το φως που έφερε στο χωριό θα αντικατασταθεί, ο Μινοσούκε δεν μπορεί παρά να είναι θυμωμένος με τον αρχηγό της περιφέρειας που δέχεται να ηλεκτρίσει το χωριό και θέλει να φούντωσε βιαστικά το σπίτι του περιφερειάρχη.Ωστόσο, στη βιασύνη του, ο Minosuke δεν βρήκε σπίρτα και έφερε μόνο τις αυθεντικές πέτρες από πυριτόλιθο, και όταν παραπονέθηκε ότι οι αρχαίοι και ξεπερασμένοι πυριτόλιθοι δεν μπορούσαν να εκτοξευθούν, ο Minosuke συνειδητοποίησε ξαφνικά ότι το ίδιο ίσχυε και για τη λάμπα κηροζίνης που είχε φέρει. το χωριό.
Υπερβολικά εμμονικός με το φως μπροστά του, αλλά ξεχνώντας την αρχική του πρόθεση να φέρει φως και ευκολία στους χωρικούς, ο Μινοσούκε κατάλαβε το λάθος του.Αυτός και η γυναίκα του πήραν τη λάμπα κηροζίνης από το μαγαζί στο ποτάμι.Ο Μινοσούκε κρέμασε την αγαπημένη του λάμπα κηροζίνης και την άναψε, και το ζεστό φως φώτιζε την όχθη του ποταμού σαν αστέρι.
«Στην πραγματικότητα ξέχασα το πιο σημαντικό πράγμα και πραγματικά δεν βγήκα».
Η κοινωνία έχει βελτιωθεί και αυτό που αρέσει σε όλους έχει αλλάξει.
Θέλω λοιπόν να… Μάθετε περισσότερα και πιο χρήσιμα πράγματα!
Έτσι τελειώνει η δουλειά μου!”
Ο Μινοσούκε πήρε μια πέτρα δίπλα στο ποτάμι και την πέταξε στη λάμπα κηροζίνης που αναβοσβήνει στην άλλη πλευρά… Καθώς τα φώτα χαμήλωσαν σιγά σιγά, τα δάκρυα γλιστρούσαν στο πάτωμα σταγόνα-σταγόνα και το όνειρο να αφήσει τη λάμπα κηροζίνης να φωτίσει ολόκληρο το χωριό έσβησε.Ωστόσο, το όνειρο να βρουν κάτι ουσιαστικό για την ευτυχία των χωριανών ακόμα λάμπει μέσα στη νύχτα.
Οι λάμπες κηροζίνης δεν έσπασαν όλες, αλλά μία κρύφτηκε κρυφά από τη γυναίκα του Minosuke για να τιμήσει τα όνειρα και τους αγώνες του συζύγου της, καθώς και τις αναμνήσεις μεταξύ της νιότης της και της Minosuke που τράβηξε ένα αυτοκίνητο για να αγοράσει λάμπες κηροζίνης.Μόλις πολλά χρόνια μετά το θάνατο της συζύγου του, η λάμπα κηροζίνης ανακαλύφθηκε κατά λάθος από τον εγγονό του κρυφτού…